सत्य हे नेहमीच विरोधाभासी असते | The truth is
always contradictory
जर एखादं तथाकथित 'सत्य' संपूर्ण सुसंगत, स्पष्ट आणि
विसंवादरहित असेल, तर त्याला आपण सहज स्वीकारतो, कारण ते
आपल्याला बौद्धिकदृष्ट्या सोयीचं वाटतं. मात्र, वास्तव आणि
मानवी अनुभव हे इतके गुंतागुंतीचे आणि अनेक स्तरांवर चालणारे असतात, की त्यांचे
कोणतेही 'संपूर्ण सुसंगत' चित्र हे खऱ्या वास्तवाचे प्रतिबिंब
देत नाही. तत्त्वज्ञानात Plato किंवा Descartes
यांसारख्या
विचारवंतांनी 'सत्य' शोधण्याचा
प्रयत्न तार्किक नियमांनुसार केला; परंतु जगाच्या
वस्तुस्थितीचा अनुभव घेताना लक्षात येते की, संपूर्ण
सुसंगती ही अनेकदा एक कृत्रिम बांधणी वाटते (Caputo, 1987).
ही कृत्रिमता यामुळे निर्माण होते की, अशा सुसंगत 'सत्य'मधून जीवनातील
विसंगती, अस्पष्टता, अपूर्णता, भावनिक संघर्ष
आणि परस्परविरोधी प्रेरणा यांचा अभाव असतो. उदा. psychodynamic
theory प्रमाणे, मनुष्याच्या वर्तनामागे अनेकदा
असंख्य विरोधी प्रेरणा कार्यरत असतात जसे की प्रेम आणि द्वेष, आकर्षण आणि
तिरस्कार आणि त्यामुळेच पूर्णतः सुसंगत वर्तन क्वचितच दिसते (Freud,
1915). तत्त्वज्ञ Karl Popper यांच्या मते, कोणतेही
सिद्धांत हे सतत तपासले जावे लागतात, कारण वास्तव हे
सतत बदलणारे असते. त्यामुळे जेव्हा एखादा 'सत्य' सिद्धांत
बदलांचा प्रतिकार करतो, तेव्हा तो अनुभवास भिडत नाही आणि
म्हणूनच त्याला "पूर्ण सत्य" म्हणता येत नाही (Popper,
1959).